Już w przedszkolu maluchy zaczynają marzyć o tym, by zostać astronautami. Podróż na księżyc lub poszukiwanie obcych cywilizacji to zabawy, które zajmują je także w okresie szkolnym. Warto, aby rodzice wykorzystali takie zainteresowanie tematem i w przystępny sposób przedstawili dodatkowe informacje mogące zaciekawić ich pociechy. Trzeba jednak pamiętać, by ich liczbę i stopień skomplikowania dostosować do wieku słuchaczy. Na przykład kosmos dla przedszkolaków to miejsce pełne gwiazd i planet. Z reguły nie potrzebują one wiedzieć, jakie są one duże albo jakie dokładnie odległości występują pomiędzy poszczególnymi ciałami niebieskimi. Na takie szczegóły jeszcze przyjdzie czas. Kosmos — definicja Rozważania na temat wszechświata warto rozpocząć od znalezienia odpowiedzi na pytanie co to jest kosmos? Dla dzieci najważniejsze jest, by skierowana do nich definicja była stosunkowo krótka i zrozumiała. W różnych źródłach może brzmieć ona nieco inaczej, jednak najprościej mówiąc, jest to ogromna przestrzeń, która otacza Ziemię. Temperatura, jaka tam panuje, zależy od odległości, w jakiej znajduje się najbliższa gwiazda. Jeśli nie ma żadnej w pobliżu, może wynosić nawet -270°C. Ponadto kosmos charakteryzuje to, że jest tam przeraźliwie cicho. Istnieje kilka teorii mówiących o tym, w jaki sposób powstał kosmos. Dla dzieci najbardziej interesująca bywa ta o Wielkim Wybuchu. Według niej miliardy lat temu nastąpiło gwałtowne rozszerzenie przestrzeni, które sprawiło, że z jednego punktu powstał wszechświat. Od tego momentu ciągle się powiększa. W kosmosie znajdują się liczne gwiazdy i inne ciała niebieskie. Ziemia wraz z pozostałymi siedmioma planetami tworzą tak zwany Układ Słoneczny. Planety krążące we wszechświecie mogą mieć różną budowę. Ziemia, podobnie jak Merkury, Wenus oraz Mars ma twardą, skalistą powierzchnię. Wiąże się to z bliskim sąsiedztwem Słońca, które nie dopuszcza do występowania nadmiaru gazów w skorupie i powoduje ulatywanie ich w kosmos. Dla dzieci łatwe do rozpoznania bywają także tak zwane gazowe olbrzymy, które są stosunkowe duże, jednak ze względu na lotne związki, z których się składają, nie posiadają twardej skorupy. Są to między innymi Saturn i Jowisz. Najdalej od Słońca występują lodowe ciała niebieskie, takie jak Uran i Neptun, gdzie, jak łatwo się domyślić, bywa bardzo zimno. Pierwsza i zarazem najmniejsza planeta Układu Słonecznego to Merkury. Występują na nim ogromne wahania temperatury. W nocy może ona wynosić - 180°C, a w dzień nawet 430°C. Gdyby było to możliwe, człowiek spacerujący po jego powierzchni miałby przed oczami niesamowity widok – ogromne Słońce. Kosmos — ciekawostki dla dzieci o Słońcu Jedną z najbardziej popularnych gwiazd występujących we wszechświecie jest Słońce. Ta ogromna kula w trakcie przemian chemicznych w niej zachodzących emituje olbrzymie ilości ciepła oraz światła. Proces ten nie będzie trwał w nieskończoność. Naukowcy przewidują, że gwiazda ta zgaśnie za kilka miliardów lat. Z uwagi na panującą tam wysoką temperaturę oraz częste burze niemożliwe jest przeprowadzenie żadnych wypraw kosmicznych w okolicę Słońca. Jeśli wspomniane anomalie są wyjątkowo silne, to mają czasem wpływ także na sygnał radiowy. Dla ludzi energia słoneczna jest niezbędna do istnienia. Poza utrzymaniem ciepła gwiazda ta sprawia również, że Ziemia nie dryfuje swobodnie poprzez niezmierzony kosmos. Dla dzieci, zwłaszcza tych trochę starszych, interesujący może być również fakt, że promienie, które docierają do ich oczu, potrzebują na to ośmiu minut. A więc obraz gwiazdy, na którą patrzą, nie jest aktualny, lecz pochodzi sprzed tego odcinka czasu. Kosmos dla dzieci — co jeszcze warto wiedzieć? Do tej pory Ziemia jest jedyną odkrytą planetą, na której rozwinęły się inteligentne formy życia. Ma to związek z optymalnymi warunkami, które na niej panują. Dzięki właściwej odległości od Słońca temperatura sprzyja egzystencji. Kolejny ważny aspekt to obecność wody będącej niezbędnym elementem zarówno dla ludzi, jak i zwierząt oraz roślin. Kosmos dla dzieci to z reguły wszystko, co wykracza poza tak dobrze znaną im planetę. Bardzo często zaliczają też do niego atmosferę otaczającą Ziemię, która stanowi barierę chroniącą przed szkodliwym promieniowaniem słonecznym. W niej również spala się większość meteorytów, dzięki czemu nie dochodzi do spektakularnych katastrof, jakie można oglądać w filmach sensacyjnych. Maluchom można przedstawić omawianą planetę jako bączek. Ziemia bowiem obraca się wokół własnej osi dosyć szybko, tak jak ich ulubiona zabawka. Kosmos dla dzieci i dorosłych Tematyka dotycząca wszechświata jest na tyle szeroka, że rodzicom stosunkowo łatwo przyjdzie odnalezienie w niej chociaż kilku szczegółów, które mogą zainteresować małe dzieci. Dobrym pomysłem może okazać się stworzenie wraz z maluchem własnego modelu Układu Słonecznego. Dzięki temu mogą one samodzielnie badać kosmos. Dla dzieci taka zabawa to bardziej obrazowe przedstawienie rzeczywistości niż suche fakty. W trakcie tworzenia prototypów poszczególnych planet oraz gwiazd warto dołączyć także makiety przedstawiające rakiety i statki kosmiczne. Będzie to stanowiło okazję do rozmowy o astronautach. Takie ciekawostki niejednokrotnie rozbudzają wyobraźnię i popychają do dalszego odkrywania świata. Kosmos dla dzieci to ogromny obszar pełen tajemnic czekających na odkrycie. Wraz ze swoimi rodzicami mogą zdobywać wiedzę o poszczególnych ciałach niebieskich, czerpiąc z tego dużo radości.

5. Wycinanie przygotowanych przez nauczyciela gwiazd z wypisanymi na nich imionami dzieci. Przyklejenie na rakiecie swojej gwiazdy, która zostanie wysłana w kosmos. 6. Opowieść ruchowa pantomimiczna „Kosmiczna wyprawa” - nauczycielka mówi i pokazuje poszczególne czynności, dzieci je naśladują; w tle słychać „kosmiczną” muzykę.

Oferta rynkowa książeczek dla dzieci o kosmosie jest tak szeroka, że bez problemów znajdziemy ciekawe propozycje już dla 3- i 4-latków Książki o kosmosie to pozycja obowiązkowa w biblioteczce dzieci w wieku 3 i 4 lat. Temat planet, Słońca, Księżyca, wypraw kosmicznych, gwiazd, rakiet, astronautów jest niezwykle fascynujący dla małych odkrywców. Od jakich książek o kosmosie najlepiej zacząć, by nie storpedować malucha nadmiarem informacji i szczegółów? Specjalnie dla Was wybraliśmy 7 książek o kosmosie dla dzieci w wieku 3 i 4 lat, które najczęściej polecają rodzice. Książki o kosmosie dla 3-latków i 4-latków to publikacje, które w sposób przejrzysty i atrakcyjny podają podstawowe informacje na temat wszechświata. Przede wszystkim posiadają zdecydowanie mniej treści niż podobne pozycje dla 5- i 6-latków i mają o wiele bardziej atrakcyjną formę. Wiele z nich to książki interaktywne np. można je rozkładać lub otwierać w nich okienka. Zazwyczaj posiadają też schematyczne rysunki, a nie realne zdjęcia. Książki o kosmosie dla dzieci w wieku 3 i 4 lat: co polecają rodzice? Specjalnie dla was prześledziliśmy opinie rodziców na temat książek o kosmosie dla najmłodszych na najpopularniejszej grupie facebookowej dotyczącej czytania dzieciom. Wybraliśmy pozycje, które szczególnie zapadły w sercach dzieci i ich rodziców. Wśród nich znalazły się zarówno książki w typie atlasu, prostych rymowanek, jak również opowiadania w formie fabularnej. Polecamy: Książki na dobranoc: 8 propozycji dla dzieci 7 najpopularniejszych książek o kosmosie dla dzieci w wieku 3 i 4 lat: Czy artykuł był przydatny? Przykro nam, że artykuł nie spełnił twoich oczekiwań. Jak możemy to poprawić? Nasi Partnerzy polecają NOWY NUMER POBIERZ PORADNIK! Darmowy poradnik, z którego dowiesz się, jak zmienia się ciało kobiety w ciąży, jak rozwija się płód, kiedy wykonać ważne badania, jak przygotować się do porodu. Pobieram > Pobieram

Powitanie dzieci na zajęciach – dzieci siadają w czytelni przy stolikach. 2. Wprowadzenie – rozmowa z dziećmi o bibliotece( np.co to jest biblioteka, czym różni się od księgarni, jak należy się zachować w bibliotece, czy ktoś z Was był już kiedyś w bibliotece?) Zagadka -choć nie ma zamka ani kluczyka otwierasz ją i zamykasz.

Konspekt zajęć w przedszkolu kosmos Temat: Witaj na kosmicznej wyprawie. Cele: Dzieci: – wzbogacają swoją wiedzę na temat Układu Słonecznego i przestrzeni kosmicznej, – doskonalą umiejętności plastyczne, – rozwijają wyobraźnie, – umiejętnie współdziałają w zespołach, – poznają takie terminy jak: kosmos, Układ Słoneczny, orbita, rakieta, przestrzeń kosmiczna, – poznaje ruch orbitowy, – utrwala wiadomości o kosmosie. Metody: – zabawy ruchowe, – pogadanka, rozmowa, burza mózgów, – zajęcia artystyczne. Formy pracy: – indywidualna, zbiorowa. Przebieg zajęć: Czynności organizacyjne, przygotowujące do przeprowadzenia zajęć Nauczyciel pokazuje dzieciom ilustracje, zdjęcia, książki lub albumy przedstawiające kosmos oraz związane z nim zjawiska/rzeczy/czynności. Każdy rysunek jest dokładnie omawiany i wyjaśniany. Dzieci poznają takie pojęcia jak: kosmos, planety, przestrzeń kosmiczna. Nauczyciel odczytuje dzieciom zagadkę (załącznik). Odpowiedź brzmi: rakieta. Następnie prowadzi krótką pogadankę, która ma wyjaśnić, czym jest rakieta i do czego jest potrzebna. Opowiadanie jest obrazowane odpowiednią ilustracją. Przykładowe pytania: gdzie możemy polecieć taką rakietą? Jak należy się ubrać w taką podróż? Prowadzący pokazuje przymocowany do tablicy kartonik z wyrazem: RAKIETA. Dzieci próbują odczytać, poznają jak wygląda zapis słowa, dzielą go na sylaby. Nauczyciel wyjmuje duży plakat przedstawiający Układ Słoneczny. Opowiada o nim, nazywa poszczególne planety. O każdej mówi kilka zdań przybliżając dzieciom istotę przestrzeni kosmicznej. Zabawa dydaktyczna: „Lecimy w kosmos”. Nauczyciel nawiązując do poznanej wcześniej rakiety mówi, że teraz wszyscy wspólnie wybiorą się w podróż kosmiczną. Pyta, co może się przydać w takiej podróży, co będzie potrzebne i przydatne podczas kosmicznej wyprawy. Dzieci dzielą się na grupy. Z przygotowanych wcześniej materiałów budują swoje własne pojazdy kosmiczne. Prowadzący włącza dzieciom piosenkę o rakiecie. Wszystkie dzieci poruszają się w rytm muzyki z przygotowanymi statkami kosmicznymi. Tekst piosenki w załączniku. Dzieci wcześniej uczą się refrenu i wspólnie śpiewają podczas zabawy. Zabawa ruchowa – „Rakieta”. Dzieci siedzą w okręgu w siadzie skrzyżnym. Nauczyciel odlicza. Na słowo ‚start’ dzieci prostują ręce i trzymają je wyprostowane w górze. Na znak nauczyciela opuszczają je i odpoczywają. Zabawę najlepiej powtórzyć kilka razy. Nauczyciel wyjaśnia dzieciom jak wygląda ruch Słońca oraz innych planet. Demonstruje to na wybranych uczniach. Jedno dziecko wciela się w Słońce, pozostałe krążą wokół niego po orbitach (czyli liniach narysowanych wcześniej np. kredą). Dzieci poznają pojęcie orbita oraz nazwy poszczególnych planet (otrzymują kartoniki z nazwami w celi ich utrwalenia). Ćwiczenie, dzięki któremu dzieci nabędą umiejętność prawidłowego posługiwania się liczebnikami porządkowymi. Nauczycielka prezentuje dzieciom siedem sylwetek kosmonautów pokolorowanych na różne kolory. Czyta rymowankę (załącznik). Dzieci w tym czasie starają się odpowiednio przyporządkować kosmonautów. Wspólne ustalenie tego jak wyglądał pierwszy kosmonauta, a jak ostatni, przypięcie kartoników z odpowiednią liczbą oczek. Nauczycielka zaprasza dzieci do stolików, gdzie czekają na nich artykuły plastyczne. Każdemu uczniowi rozdaje niepokolorowane obrazki związane z kosmosem i wyprawą kosmiczną. Dzieci kolorują obrazek. Dzieci razem z prowadzącym zajęcia wspólnie zawieszają prace na wystawce. Zakończenie zajęć wspólną piosenką. Załącznik 1. Treść zagadki: Z ziemi do gwiazd mknie pocisk złoty, szybszy niż wiatr i samoloty. Załącznik 2. Treść piosenki: Czy wy wiecie, że w rakiecie najciekawsza podróż w świecie? Proszę wsiadać do rakiety, niepotrzebne nam bilety. Leć rakieto, szybko leć, gwiazdkę z nieba chcemy mieć. Ref: Leć rakieto zabierz nas do dalekich, do dalekich gwiazd. II Już rakieta w niebo strzela, proszę trzymać się fotela. To jest jazda co się zowie, aż się kręci w głowie. Ref: Leć rakieto…. Załącznik 3. Rymowanka do ćwiczenia z liczebnikami porządkowymi: Kosmonauta idzie dróżką i przytupuje jedna nóżką, Klaszcze w ręce raz i dwa, podskakuje: hop sa sa. Już w rakiecie prosto siada, kiwa głowa na sąsiada, ster rakiety w ruch już wprawia. Choć to wcale nie zabawa i rakieta się unosi bo ją ładnie o to prosi. Jako pierwszy do rakiety wsiada kosmonauta niebieski. (Wyznaczone dziecko przypina koło rakiety konkretnego kosmonautę) Jako drugi wsiada zielony, a tuż za nim czerwony kosmonauta. Jako czwarty wsiada kosmonauta ubrany w rękawiczki, a jako piąty z żółtymi okularami, a jako szósty co ma buty nie do pary, a na końcu siada jako siódmy ten co ma nos zakrzywiony.

Komiksy popularnonaukowe dla dzieci 24 godziny w… po prostu muszą znaleźć się w waszej biblioteczce 🙂” Czytaj dalej autorską recenzję Psotnika… „24 godziny w…” to seria komiksów popularnonaukowych, która zabierze czytelnika do niesamowitych i fascynujących miejsc!

Scenariusz zajęć prowadzonych w grupie dzieci6 – edukacyjny : -Myślę, mówię, czytam i przygotowuję się do i programowe :-Doskonalenie wymowy zasobu słownictwa umiejętności poprawnego wypowiadania do nauki umiejętności przygotowujące do nauki z różnymi środkami sposobami funkcjonowania zabawek mechanicznych oraz różnych urządzeń technicznych i dzieciom w formie zabaw i zajęć niektórych zagadnień zainteresowania pracą ludzi w różnych zawodach charakterystycznych dla określonego środowiska – (kosmonauta).-Rozwijanie u dzieci określonych umiejętności dzieci do prawidłowego organizowania swojej wychowania przedszkolnego: „Moje przedszkole”, Czesław Cyrański, Małgorzata Kwaśniewska, Kielce 2002, MAC Edukacja zajęć: Rakietą w :Główny – Przygotowanie do nauki – Doskonalenie percepcji wzrokowej i Rozwijanie mowy i wzbogacanie słownictwa dzieci o wyrazy związane z Usprawnianie czynności Poznanie nowego środka transportu .- Przybliżenie specyfiki zawodu Wdrażanie dzieci do ładu, porządku i współdziałania w czasie – Poznaje zawód kosmonauty i środek jego transportu. - Zastępuje w tekście rysunki Układa rakietę z części według podanego Rysuje elementy litero podobne w obrębie Potrafi wskazać kierunek, z którego dochodzi zasłyszany dźwięk. - Przyswaja nowe słownictwo związane z tematem Wyróżnia głoski na początku wyrazów i umie połączyć dany rysunek z kolejnością występowania w Planuje pracę zespołową, zgodnie współpracuje w : praca z tekstem, pokaz, obserwacja, gra dydaktyczna, ćwiczenia praktyczne, pracy : zbiorowa, indywidualnaŚrodki dydaktyczne : tekst z rysunkami, ilustracje rakiety, kosmonauty, układu słonecznego, trójkąt – instrument muzyczny, 3 karty pracy- części rakiety do jej ułożenia, linie z zaznaczonymi elementami literopodobnymi, rysunki do ułożenia z ich pierwszych głosek hasła – kosmos, różnej wielkości pudełka, taśma do łączenia pudełek, nożyczki, znaczki –„Małego kosmonauty”, zabawa „Rakieta”.Czas trwania : całodzienny pobyt dziecka w przedszkoluTemat tygodnia : Sposoby CZĘŚĆ – – Schodzenie się dzieci do przedszkola- Wspólny udział w przygotowaniu do zajęć – gromadzenie papierowych pudełek przyniesionych tego dnia do przedszkola. - Zabawa dzieci w kącikach Czynności porządkowo Kontakty indywidualne nauczyciela z Rozmowy indywidualne z – – Ćwiczenia – – Przygotowanie do – – ŚniadanieDRUGA CZĘŚĆ – – Zajęcia dydaktyczne z całą grupąZAJĘCIA ITemat : Chcemy zostać małymi że na wcześniejszych zajęciach omawiane były środki transportu (sposoby podróżowania). Dzieci poznały różne pojazdy, wiedzą jak nazywane są osoby prowadzące te ZAJĘĆ1) Odczytanie tekstu z rysunkamiNauczyciel wyciąga 2 złączone ze sobą duże kartony, na których zamieszczony jest tekst z : - Dzisiejsze zajęcia zaczniemy od przeczytania wspólnie tego tekstu. Da on nam odpowiedź na pytanie - czym będziemy się dzisiaj zajmować. Ponieważ wy jeszcze nie umiecie czytać, tekst napisany literkami będę czytać ja, a wy te wyrazy, które kryją : Nasza planeta to Ziemia. Krąży ona po orbicie dookoła słońca. Razem z nią krążą inne planety. Ziemię otacza atmosfera – ochronna powłoka- składająca się z mieszaniny gazów, zwanych – powietrzem. Powyżej atmosfery znajduje się kosmos, czyli przestrzeń z księżycem, słońcem, gwiazdami i innymi ciałami niebieskimi. Człowiek odbywający podróże w kosmosie to kosmonauta. Ma on specjalny kombinezon, który pozwala na utrzymanie stałej temperatury ciała i ciśnienia. W kosmosie nie ma bowiem stabilnej temperatury, w słońcu jest tam goręcej niż w piecu, a w cieniu zimniej niż w zamrażarce. Kosmonauta ma też własny zapas tlenu potrzebny mu do oddychania. Do lotu służy mu rakieta, albo inaczej statek kosmiczny. Ludzie, którzy chcą lecieć w kosmos muszą być niezwykle sprawni, zdrowi i odpowiednio przeszkoleni.(Wyrazy pochylone i napisane tłustym drukiem zastąpione są na kartonie rysunkami.)2) Sprawdzenie rozumienia tekstuNauczyciel :- Czym będziemy się zajmowali na dzisiejszych zajęciach?- Czego dowiedzieliśmy się z tego tekstu o kosmosie ?- Kogo nazywa się kosmonautą?- Jakim pojazdem kosmonauci wyruszają w kosmos?Nauczyciel pokazuje kolejno dzieciom i objaśnia: ilustrację układu słonecznego, kosmosu, rakiety (statku kosmicznego), kosmonauty w ochronnym nauczyciel powinien wiedzieć, aby nie dać się zaskoczyć przez dzieci?( do ewentualnego wykorzystania przez nauczyciela)Centralnym ciałem kosmosu jest Słońce. Wokół niego krążą po orbitach inne planety tworząc układ słoneczny. W kolejności występowania od Słońca są to: Merkury, Wenus, Ziemia, Mars, Jowisz, Saturn, Uran, Neptun, 2 rodzaje statków kosmicznych: satelity i sondy (próbniki). Satelity umieszcza się na orbicie wokół Ziemi, sondy zaś lecą dalej, by zbadać inne planety. Statki te nie mają na pokładzie ludzi. Zawierają natomiast specjalną aparaturę (kamery, magnetofony, nadajniki itp.), które działają za pomocą baterii słonecznych. Statki z ludźmi mają dodatkowe wyposażenie, które utrzymuje kosmonautów w dobrym kosmiczne wystrzeliwane są w kosmos za pomocą potężnych rakiet. Silniki rakietowe poruszają rakietę do przodu wyrzucając w tył potężny strumień gazów wytwarzanych przez spalające się paliwo (doświadczenie 1 ). Do tego potrzebny jest tlen (doświadczenie 2). W kosmosie nie ma tlenu, dlatego rakiety muszą posiadać własne jego zapasy (rakiety wspomagające).Dają one rakiecie głównej siłę do pokonania przyciągania ziemskiego, tj. siły, która przyciąga wszystko do Ziemi (inaczej przedmioty, ludzie odlatywaliby w przestrzeń kosmiczną).Siła ciężkości (przyciąganie ziemskie) sprawia, że utrzymujemy się na powierzchni Ziemi, popędza nas, gdy zjeżdżamy z góry, hamuje, gdy wspinamy się, sprawia, że wszystko spada na podłoże, a rzeki płyną w dół. Siła ciężkości Ziemi utrzymuje także Księżyc na orbicie okołoziemskiej, i atmosferę trzyma na swoim miejscu. Przedmioty spadając nabierają przyśpieszenia. Jeśli ich wielkość i kształt są takie same, to niezależnie od ciężaru, spadają one na ziemię w tym samym czasie (doświadczenie 3).Rakiety wspomagające stopniowo są uwalniane (odrzucane).Po przejściu rakiety przez atmosferę statek znajduje się w próżni w przestrzeni kosmicznej, gdzie nie ma powietrza, w związku z tym nie ma sił, które hamowałyby pojazd. Statki kosmiczne włączają silniki tylko wtedy, gdy chcą zmienić prędkość lub kierunek środku statku kosmicznego brak jest siły, która przyciągałaby kosmonautów do pojazdu, w związku, z czym są oni pozbawieni swojego ciężaru (mówimy, że znajdują się w stanie nieważkości).Powracające na Ziemię załogi pojazdów kosmicznych muszą ponownie pokonać warstwę atmosfery otaczającą naszą planetę. Wchodzą w nią z ogromną prędkością, że tarcie pomiędzy nimi, a powietrzem rozgrzewa je do czerwoności, dlatego rakiety muszą posiadać odpowiednio wytrzymałą osłonę termiczną, chroniącą ją przed spaleniem i inne układy ochronne zapewniające łagodne lądowanie (doświadczenie 4).Atmosfera izoluje Ziemię. W dzień chroni ją przed nadmiarem ciepła słonecznego, nocą, przed zbyt dużą utratą ciepła. Stanowi także dla nas ochronę przed zmierzającymi do Ziemi ciałami niebieskimi, spalając je.(Doświadczenia zostały opisane na końcu scenariusza).3) Zdobywanie odznaki – „Małego kosmonauty”Nauczyciel:- Czy chcecie zostać małymi kosmonautami?- Aby zostać małym kosmonautą i otrzymać odznakę „Małego kosmonauty” musicie przejść kilka prób, w których będziecie musieli wykazać się dobrym wzrokiem, słuchem, sprawnymi rękoma, bystrym umysłem i orientacją zaliczają kolejne próby:Próba I – Wzroku i spostrzegawczościKażde dziecko ma ułożyć z gotowych elementów rakietę według podanego wzoru i nakleić ją na kartce – (karta pracy1).Próba II – Dobrego słuchu i orientacji przestrzennejDzieci siedzą w rozsypce na dywanie, mają zawiązane oczy chustkami. Nauczyciel, przemieszczając się cicho po sali, uderza w trójkąt (instrument muzyczny). Zadaniem dzieci jest pokazanie ręką kierunku, skąd dobiega III – Sprawnych rąkNa otrzymanych kartach pracy dzieci mają wykonać starannie elementy litero podobne (szlaczki), mieszcząc się w obrębie linii – (karta pracy 2).Próba IV – Bystrego umysłuZadaniem dzieci jest przyporządkowanie cyfrze (kolejnej literze w haśle – kosmos) odpowiednich obrazków, zaczynających się daną literą – (karta pracy3).Nauczyciel:- Pięknie pokonaliście wszystkie trudności, zaliczyliście wszystkie próby – zasłużyliście w pełni na rozdaje dzieciom znaczki – „Małego kosmonauty” – (wzór znajduje się na końcu scenariusza).ZABAWA DOWOLNA DZIECIZAJĘCIA IITemat: Budujemy pojazd środku sali zgromadzone są różnej wielkości pudełka, które dzieci miały przynieść na ZAJĘĆ1) – Zaplanowanie pracy. Nauczyciel :- Przystąpimy teraz do budowania rakiety, którą udamy się w podróż kosmiczną. Rakieta będzie jedna , a nas jest dużo. Musimy więc tak zaplanować pracę, aby każdy miał jakieś zadanie do wykonania , ale aby sobie nawzajem nie Co będzie nam do tego potrzebne?- Jaki kształt ma rakieta? – ( można trzymać się prostego wzoru z karty pracy 1).- W którym miejscu będzie wejście dla kosmonauty?2) – Budowanie pojazdu przez cały czas nadzoruje budowanie rakiety, pomaga, podpowiada sposoby – Lot statkiem koniec zabawy wybrane drogą losowania lub wyliczania dziecko wyrusza w podróż kosmiczną. Żegnany przez pozostałe dzieci wchodzi do rakiety i leci w kosmos. Później, gdy starczy czasu, może np. opowiedzieć swe wrażenia z podróży innym .W czasie, gdy jedno dziecko „siedzi w rakiecie”, inne dzieci stojąc w gromadce w pobliżu nauczyciela wykonują czynności pokazywane przez niego:a) odliczają głośno : 10, 9, 8, 7, 6, 5, 4, 3, 2, 1, 0, startb) klaszczą w ręce, początkowo wolno, potem szybkoc) uderzają szybko rękoma o uda z jednoczesnym tupaniem nogamid) syczą „Zzzzz…” naśladując lot rakietye) z okrzykiem „Hurra” wznoszą ramiona w góręf) szybko opuszczają ramiona w dół z jednoczesnym krótkim okrzykiem „Bęc” na znak powinna pozostać w sali przynajmniej jeszcze tydzień (może dłużej). Umieszczamy ją w specjalnym kąciku o nazwie np. „Kosmiczne podróże”. Dzieci mogą przez ten czas korzystać z niej podczas – – Pobyt na świeżym powietrzu .TRZECIA CZĘŚĆ – – Przygotowanie do – – – - Odpoczynek – – Pobyt na świeżym – – Zabawa – – Przygotowanie do – – – – Rozchodzenie się dzieci do domu – (zabawy swobodne, rozmowy indywidualne, pobyt w ogrodzie)ANEKS : Opis doświadczeń:1) – Nadmuchujemy balon, a następnie puszczamy go swobodnie – siła wydostającego się z otworu powietrza pcha balon do przodu. 2) - Zapalamy świeczkę, a po chwili zakrywamy ją przeźroczystą szklanką – świeczka pali się coraz słabszym płomieniem i zaraz gaśnie – zabrakło tlenu potrzebnego do spalania3) - Równocześnie z góry puszczamy lekki pantofel i ciężki but – spadną na podłogę w tym samym czasie, chociaż ich ciężar był różny4) - Pocieramy energicznie dłonie o siebie – w wyniku tarcia czujemy ciepło., Opracowała mgr Beata Wojas nauczycielka Szkoły Podstawowej nr 2 w Sandomierzu Umieść poniższy link na swojej stronie aby wzmocnić promocję tej jednostki oraz jej pozycjonowanie w wyszukiwarkach internetowych: zmiany@ największy w Polsce katalog szkół- ponad 1 mln użytkowników miesięcznie Nauczycielu! Bezpłatne, interaktywne lekcje i testy oraz prezentacje w PowerPoint`cie --> (w zakładce "Nauka"). Usborne. Idealna książka na początek, półkartonowa, twarda, nie do zdarcia. Czytana z zainteresowaniem już z dwulatkiem. W książce znajdziecie absolutne podstawy z tematyki kosmicznej (księżyc, układ słoneczny, podróże kosmiczne, obserwacje astronomiczne), wybrane pod kątem typowych zainteresowań dzieci. Opinie naszych użytkowników Pragnę serdecznie podziękować za wspaniałe pomysły i ciekawe materiały z których korzystam już od jakiegoś czasu w pracy z dziećmi. Wasza strona jest po prostu fantastyczna(...) Agnieszka K. Wczoraj byłam bezradna jak pomóc mojemu dziecku w nauce tabliczki mnożenia. A dzisiaj jestem szczęśliwa, że dzięki Pani pomocy, mojemu dziecku udało się ruszyć z miejsca. Beata z Łodzi Bardzo często korzystam z serwisu Jest świetny, kapitalny, rozwija wyobraźnię, kreuje osobowość, rozwija zainteresowania :) Dziękuję. Elżbieta J., mama i nauczycielkaCzytaj inne opinie » W 2020 r. otrzymał NAGRODĘ GŁÓWNĄ w konkursie ŚWIAT PRZYJAZNY DZIECKU, w kategorii: Internet. Organizatorem konkursu jest: Komitet Ochrony Praw Dziecka. Na skróty: SuperKid zaprasza do akcji Zachęcamy dzieci do pisania wierszy, bajek i opowiadań. TY TAKŻE POTRAFISZ!. Autorem opowiadania jest Dominika Sadlińska lat 9 Był sobie kiedyś chłopiec, który marzył o podróży kosmicznej. Chciał polecieć na Marsa. Pewnego dnia wziął udział w konkursie wiedzy o kosmosie i zajął w nim pierwsze miejsce. Wygraną była wycieczka na jego ulubioną planetę Mars. W czasie podróży statkiem kosmicznym podziwiał planety i gwiazdy. Po wylądowaniu przywitał go mały Marsjanin, który nazywał się Piksi. Dowiedział się od niego, że Marsjanie żyją podobnie jak ludzie na Ziemi. Zakupy robią w sklepach, wieczorami chodzą do kina i teatru, a małe dzieci do szkoły, i tak jak on uczą się dodawania, odejmowania i tabliczki mnożenia. Najbardziej spodobały mu się ich samochody, które nie jeżdżą po ulicach, tylko latają w powietrzu. Na koniec jego wyprawy pożegnał się z Piksim i zaprosił go do siebie na Ziemię. Podróż ta długo pozostanie w jego pamięci będzie czekał na swojego przyjaciela Piksiego. Autorka bajki - Dominika Sadlińska - jest uczennicą klasy 3c SP nr 18 w Elblągu. Korekta ortograficzno-gramatyczna: wych. Dorota Życzkowska. Inne bajki i opowiadania z cyklu Dzieci dzieciom Wiersze i wierszyki z cyklu Dzieci dzieciom Ty też możesz nam przesłać wiersz, bajkę lub opowiadanie ↑Do góry

to przystępny przewodnik po Układzie Słonecznym dla dzieci, z kolorowymi ilustracjami i zrozumiałymi naukowymi faktami. Zeszyt zabaw "Tak działa kosmos" uzupełnia wiedzę o kosmosie, oferując kreatywne zadania i kolorowanki. Czarno-biała kolorystyka umożliwia dzieciom współtworzenie zeszytu.

Książki o kosmosie dla dzieci rozbudzają ciekawość świata. Dlaczego warto poszerzać wiedzę najmłodszych o wszechświecie? Jakie książki o kosmosie dla przedszkolaka wybrać? I czy album o kosmosie dla dzieci to dobry pomysł na prezent? Odpowiadamy. Zobacz film: "W co należy wyposażyć przedszkolaka?" spis treści 1. Książki o kosmosie dla dzieci. Dlaczego warto? 2. "Kosmos" Tomasza Rożka 3. "Planetarium. Muzeum Kosmosu" Chris Wormell, Raman Prinja 4. "Ziemia do Księżyca" Lara Albanese 5. Kosmos dla przedszkolaków. Nie tylko książki! 6. Książka o kosmosie dla przedszkolaka. Czy to dobry prezent? rozwiń 1. Książki o kosmosie dla dzieci. Dlaczego warto? Ciekawość dzieci nierzadko sięga gwiazd. Patrzą w niebo, podziwiają księżyc. I zadają pytania, na które nie każdy dorosły potrafi odpowiedzieć. Nic jednak nie stoi na przeszkodzie, by uzupełnić swoją wiedzę i razem z dzieckiem rozpocząć naukę o wszechświecie. Na początek idealne będą nieskomplikowane książeczki o kosmosie dla dzieci. To z nich maluch dowie się, że Ziemia jest planetą i że nie jest w układzie słonecznym sama. Pozna jej towarzyszy i najważniejsze informacje na ich temat. Z czasem to będzie jednak za mało. Książka o kosmosie dla dzieci szkolnych musi już dostarczać małemu czytelnikowi większej liczby informacji. Nie może też w niej zabraknąć ciekawostek. Niebagatelne znaczenie mają również rysunki. Jeśli chcemy, aby nasze dziecko złapało bakcyla nauki, książka o kosmosie nie może być nudna! Co zatem wybrać z szerokiej oferty na czytelniczym rynku? 2. "Kosmos" Tomasza Rożka To ciekawa popularnonaukowa książka o kosmosie dla 6-latka, ale i starszych dzieci. Czyta się ją rewelacyjnie, a co najważniejsze – autor w przystepny sposób objaśnia nawet najbardziej skomplikowane zagadnienia. Z tego zresztą słynie pióro Tomasza Rożka, dziennikarza naukowego, fizyka i popularyzatora nauki. 3. "Planetarium. Muzeum Kosmosu" Chris Wormell, Raman Prinja Doskonale wydana książka o kosmosie dla 10-latka? "Planetarium. Muzeum Kosmosu"! To jedna z lepszych pozycji na rynku publikacji popularnonaukowym dla najmłodszych. Każda strona jest opracowana z najwyższą starannością. Wszystkie informacje i ciekawostki są dobrze uporządkowane i podane w przystępny sposób. To niczym wyprawa do światowej sławy muzeum! "Planetarium. Muzeum Kosmosu" to książka o planetach dla dzieci, do której często się wraca. Ogromną radość z jej lektury mają nie tylko dzieci, ale też dorośli. Wspólnie możecie odkrywać tajemnice, które skrywa wszechświat. Zobaczycie planety, komety i księżyce. Dowiecie się, czym są czarne dziury. Z tekstem współgrają doskonałe wręcz ilustracje. Pobudzają wyobraźnię do działania. Pomagają zrozumieć, że to co trudne do ogarnięcia, dzieje się nad naszymi głowami tu i teraz. 4. "Ziemia do Księżyca" Lara Albanese To książka o astronomii dla dzieci nieco inna niż pozostałe pozycje. Porusza temat podróży kosmicznych, a więc obszar, który szczególnie interesuje dzieci. Z tej lektury dowiedzą się nie tylko o historii lotów kosmicznych, ale też poznają najważniejsze fakty. Nie zabraknie też ciekawostek związanych z tym tematem. "Ziemia do Księżyca" to dobra książka o kosmosie dla 5-latka. Jej autorka, Lara Albanese, z wykształcenia jest fizykiem. Wydała ok. 20 publikacji popularnonaukowych dla najmłodszych. Jej książki dla dzieci o kosmosie zostały wyróżnione wieloma nagrodami, prestiżową nagrodą Andersena. 5. Kosmos dla przedszkolaków. Nie tylko książki! Jak wyjaśnić dziecku, co to jest kosmos? Zabawki edukacyjne pomogą! Możecie je zrobić sami, np. wykonując układ słoneczny. Zróbcie plansze, narysujcie orbity. Planety zróbcie z nakrętek i tektury, następnie przyklejcie je w odpowiedniej kolejności. Możecie uzupełnić swoją wiedzę, czytając książki dla dzieci o układzie słonecznym. Z kartonów możecie też zrobić statek kosmiczny. Wytnijcie odpowiedni szablon, pomalujcie go. To świetna zabawa dla całej rodziny! 6. Książka o kosmosie dla przedszkolaka. Czy to dobry prezent? Zdecydowanie! Dzieci są z natury ciekawe świata. Warto pielegnować w nich tę pasję. W przyszłości to zaprocentuje. Pamiętajmy jednak o tym, by wybrać publikację, która jest dostosowana do wieku dziecka. Książka o kosmosie dla 3-latka będzie wyglądać nieco inaczej niż książka o kosmosie dla 7-latka. Najważniejsze jest to, by nie zniechęcić młodego czytalnika ilością tekstu o skomplikowanej treści. W przypadku najmłodszych istotniejsze są kolorowe ilustracje. Z kolei książki o kosmosie dla młodzieży predestynują już do miana popularnonaukowych i pisane są nieco trudniejszym językiem. polecamy

Scenariusz zajęć – grupa Mrówki – dzieci sześcioletnie Temat kompleksowy: Czy jesteśmy sami w kosmosie? Temat dnia: Osiem ufoludków. Opracowała: Jolanta Jagielicz Grupa wiekowa: 6 – latki Cele ogólne: • rozwiązywanie zagadek matematycznych, • rozwijanie sprawności liczenia, • poprawne posługiwanie się liczebnikami porządkowymi, • liczba 8 jako znak graficzny

Ciekawostki o kosmosie bywają intrygujące, zaskakujące, a czasem też trochę straszne. Przede wszystkim uzmysławiają nam jednak, jak mało w gruncie rzeczy wiemy o naturze wszechświata oraz o naszym w nim miejscu. Pozostaje ufać, że wraz z postępem technologicznym ludzkość będzie zdobywała coraz więcej odpowiedzi na nurtujące ją od tysięcy lat pytania. Najnowsze ciekawostki o kosmosie Wbrew wyobrażeniom, jakie moglibyśmy wynieść po seansie dowolnego filmu science fiction, w przestrzeni kosmicznej panuje absolutna cisza. Nie ma tam bowiem powietrza, a bez niego fale dźwiękowe nie mogą się przenosić. Są do tego natomiast zdolne fale radiowe - nasłuchując przez radioteleskopy, wychwycimy z kosmosu wiele interesujących rzeczy. W październiku 2021 roku astronomowie odebrali tajemniczy sygnał radiowy dochodzący z centrum galaktyki Drogi Mlecznej. Nie pasuje on zupełnie do naszej aktualnej wiedzy o kosmosie, co mogłoby sugerować, że uczeni natknęli się na całkowicie nowy obiekt we wszechświecie. Na razie pozostaje im wyłącznie jego obserwacja i wyciąganie wniosków. Wszechświat posiada swój specyficzny zapach. Człowiekowi oczywiście dość trudno go wyczuć, bo poza stacją kosmiczną znajduje się zawsze w skafandrze. Wspomniana woń jest jednak uchwytna na przykład po otwarciu śluzy powietrznej z powodu spaceru kosmicznego. Astronauci porównują ją do rozgrzanego metalu albo grilla. Za emitowanie tego zapachu odpowiada ozon. Zaskakujące ciekawostki o kosmosie Ślady astronautów biorących udział w lądowaniu na Księżycu 20 lipca 1969 r. pozostaną tam przez kolejne 100 milionów lat. Jest to możliwe dlatego, że Srebrny Glob nie zna zjawisk takich jak deszcz czy wiatr, nie występuje tam również atmosfera. Erozja na jego powierzchni zachodzi wyłącznie wskutek bombardowania go przez mikrometeoryty. Proces ten postępuje jednak bardzo powoli. Wenus, jako jedyna planeta w Układzie Słonecznym, obraca się wstecznie do kierunku Słońca. Ponadto jej obrót wokół własnej osi, zachodzący w ciągu 243 dni, trwa dłużej niż obrót wokół Słońca (225 dni). Oznacza to, że na tej planecie jeden dzień jest dłuższy niż jeden rok. Chociaż na Ziemi obserwujemy wyłącznie opady wody (pod rozmaitymi postaciami), w przypadku innych planet sprawa przedstawia się zgoła inaczej. Na Wenus z nieba pada kwas siarkowy, zaś na Uranie i Neptunie nierzadko zdarzają się... opady diamentów. Nie są to zresztą wcale najbardziej ekstremalne zjawiska we Wszechświecie. Niepokojące ciekawostki o kosmosie W 1995 roku naukowcy odkryli pierwszą egzoplanetę, czyli planetę krążącą wokół gwiazdy innej niż Słońce. Obecnie znamy już około czterech tysięcy takich planet. Na niektórych z nich panują trudne do wyobrażenia warunki - mogą tam występować np. opady szkła albo roztopionego żelaza. Uczeni mają nadzieję, że prędzej czy później odnajdą egzoplanetę o parametrach sprzyjających rozwojowi życia. W 2004 roku amerykańscy piloci zaobserwowali kilkakrotnie u wybrzeży Kalifornii niezidentyfikowany obiekt latający, który z wyglądu przypominał... miętowe drażetki tic tac. Poruszał się z prędkością i zwrotnością niespotykaną wśród maszyn produkowanych przez człowieka. Armia USA wykluczyła, aby obiekt należał do arsenału znanej jej broni powietrznej. Incydent do dziś pozostaje zatem niewyjaśniony. W maju 2017 r. międzynarodowy zespół naukowców pobrał próbki z wnętrza krateru uderzeniowego Chicxulub, znajdującego się na dnie Zatoki Meksykańskiej, w pobliżu półwyspu Jukatan. Krater ten powstał w wyniku rozbicia się asteroidy, przez którą wyginęły dinozaury. Uczeni uważają dziś, że katastrofa nastąpiła w najgorszym możliwym miejscu - ze względu na obecność ogromnych pokładów siarki, która na wiele lat zablokowała dopływ promieni słonecznych. Doprowadziło to do gigantycznych zmian klimatu na całym globie. Intrygujące ciekawostki o kosmosie Człowiek produkuje śmieci nie tylko na Ziemi. Wokół naszej planety krąży już około pół miliona sztuk śmieci kosmicznych, czyli przedmiotów pozostawionych przez ludzi, a nie mających obecnie żadnego pożytecznego zastosowania. W kosmosie znajdziemy zatem fragmenty rakiet czy satelitów, ale także akcesoria codziennego użytku (np. klucze porzucone podczas budowy Międzynarodowej Stacji Kosmicznej). W trakcie obserwacji obiektów kosmicznych widzimy tak naprawdę ich obraz sprzed wielu lat - dokładnie tylu, ile lat świetlnych dzieli je od Ziemi. Jeśli więc dana gwiazda znajduje się od nas o 60 lat świetlnych, oglądamy jej stan sprzed 60 lat (bo właśnie tyle czasu potrzebuje światło, by do nas dotrzeć). Zasada ta działa też w odwrotną stronę: znajdując się odpowiednio daleko, można byłoby zobaczyć Ziemię z dalekiej przeszłości. Ciekawostki o kosmosie dla dzieci We Wszechświecie znajduje się więcej gwiazd niż ziarenek piasku na wszystkich ziemskich plażach razem wziętych. Czyli przynajmniej miliard bilionów. Po powrocie z Księżyca astronauci uczestniczący w misji Apollo 11 zostali poddani kwarantannie. Okazało się jednak, że na powierzchni Srebrnego Globu nie występują żadne choroby dotykające ludzi. Zachód słońca na Marsie wydaje się niebieski.

^{Struktura Wszechświata. Wszechświat inaczej nazywany Kosmosem, to wszystko co nas otacza. Ziemia, Księżyc, planety, Słońce i odległe gwiazdy skupione w galaktyki - to maleńkie kropelki w wielkim kosmicznym oceanie. Wszechświat zbudowany jest następująco: Gwiazdy tworzą skupiska zwane gromadami, które z kolei tworzą galaktyki.} « 1 |... | 8 | 9 | 10 | 11 | 12 » Zmiataj Cena: 30,79 zł 34,99 zł zawiera 5% VAT, bez kosztów dostawy Święta Cena: 35,00 zł zawiera 5% VAT, bez kosztów dostawy Wiosna toli Cena: 24,90 zł zawiera 5% VAT, bez kosztów dostawy Magia chusty Cena: 39,51 zł 44,90 zł zawiera 5% VAT, bez kosztów dostawy Mały Jelonek Cena: 30,71 zł 34,90 zł zawiera 5% VAT, bez kosztów dostawy Mały Ryś Cena: 30,71 zł 34,90 zł zawiera 5% VAT, bez kosztów dostawy Mały Wilczek Cena: 30,71 zł 34,90 zł zawiera 5% VAT, bez kosztów dostawy Mały Bóbr Cena: 35,11 zł 39,90 zł zawiera 5% VAT, bez kosztów dostawy « 1 |... | 8 | 9 | 10 | 11 | 12 »

4. Jowisz ma 2,5 razy większą masę od wszystkich pozostałych planet Układu Słonecznego (318 razy większą od Ziemi). 5. Na Marsie znajduje się największa góra w Układzie Słonecznym – Olimp, mająca ponad 26 km wysokości. Jest tak rozległa, że stojąc na jej szczycie nie widać podnóża, które znajduje się poza linią horyzontu.

W zestawieniu znajduje się jedynie dziesięć książek, choć pozycji godnych uwagi jest z pewnością znacznie więcej. Wziąłem jednak pod uwagę jedynie te, które mam pod ręką, czyli w moim prywatnym księgozbiorze. To oznacza, że proces selekcji dokonał się już znacznie wcześniej. Tym samym mniej interesujące publikacje nie zagościły w moich czytelniczych progach. Lista jest więc mocno subiektywna, jednak liczę po cichu na to, że zainspiruje kogoś z Was do sięgnięcia po jedną z tych książek. Bo wierzcie mi, nie ma tu słabych tekstów. Czy jest tam kto? Frank Drake, Dava Sobel, Prószyński, 1995Klasyczna pozycja popularnonaukowa z 1992 roku (polskie wydanie z 1995 r.). Książka opisuje założenia związane z poszukiwaniem cywilizacji pozaziemskich i początki programu SETI. Zamieszczam ją tu głównie dlatego, by pokazać, że tak leciwa publikacja – minęło już w końcu 29 lat od pierwszej publikacji – jest nadal aktualna, a od tamtego czasu niewiele się zmieniło. Z braku niepodważalnych dowodów, nadal uważamy się za jedynych mieszkańców Wszechświata. Jedni uważają to za całkiem możliwe, a inni za absolutną niedorzeczność. Wyobrażone życieJames Trefil, Michael Summers, Copernicus Center Press, 2020 W przeciwieństwie do poprzedniej pozycji, tutaj mamy współczesne spojrzenie na ten sam temat, czyli poszukiwanie życia pozaziemskiego. Jednak tutaj po pierwsze znajdziemy bardzo przystępnie uszeregowane kategorie poszukiwań, a po drugie autorów interesuje wszystko, co można by nazwać życiem pozaziemskim. Dlatego życie inteligentne jest tu tylko jednym z obszarów zainteresowania. Jak dla mnie, najlepsza książka w tym temacie. Podziemne życieTullis Onstott, Prószyński, 2018Podtytuł brzmi – W poszukiwaniu ukrytej biosfery Ziemi, Marsa i innych planet – i stanowi świetne streszczenie całej książki. Główny nacisk kładziony jest tu na Ziemię i próby wyjaśnienia, jak życie powstało na naszej planecie. Trzeba jednak przyznać autorom, że nie ma lepszego sposobu na znalezienie metod wyszukiwania życia w innych zakamarkach Wszechświata niźli uprzednie zrozumienie tego, co wydarzyło się parę miliardów lat temu na naszej rodzimej planecie. Plusem książki jest wartka narracja, skupiająca się głównie na peregrynacjach autora związanych z poszukiwaniem śladów życia w głęboko ukrytych warstwach skorupy ziemskiej. Uniwersytet dziecięcy wyjaśnia tajemnice KosmosuUlrich Janssen, Klaus Werner, Wyd. Dwie Siostry, 2009Idealna książka do czytania starszym dzieciom. Aby zachęcić Was do lektury, i przybliżyć styl książki, cytuję fragment z rozdziału “Dlaczego Wszechświat jest tak niewyobrażalnie wielki?”: “Wszechświat jest wielki. Ale nie jak stadion sportowy czy katedra. Jest ogromny na swój specyficzny sposób. Większy niż wszystko, co znamy, włącznie z morzami. Wiemy o nim niewiele, ale to, co wiemy, jest tak nieprawdopodobne, że przerasta naszą wyobraźnię.” Krótko mówiąc, doskonale napisane i doskonale się to czyta, nawet z perspektywy dorosłego. Krótka historia prawie wszystkiegoBill Bryson, Wyd. Zysk, 2016Najlepsza książka najlepszego autora książek non-fiction. Lekkie pióro, swada, charakterystyczna fraza, a każda mimi opowieść o chemii, fizyce czy poszczególnych odkryciach naukowych wciąga i zachwyca niepowtarzalnym urokiem. Gdyby książki non-fiction miały się znaleźć na liście lektur obowiązkowych w szkole średniej, to ta powinna znaleźć się na pierwszym miejscu. I co więcej, gwarantuję Wam, że byłaby czytana z zaciekawieniem przez każdego ucznia, przy okazji rozbudzając zainteresowanie do takich, z definicji nielubianych przedmiotów, jak właśnie fizyka, chemia czy biologia. Jakoś wkrótceKelly i Zach Weinersmithowie, Wyd. Insignis, 2020Inspirująca podróż w przyszłość w kontekście zastosowania nowych technologii do rozwiązywania nietypowych problemów. Jednym z nich jest technologia eksploracji asteroid, co już sprawa, że książka będzie mile widziana jako prezent przez każdego miłośnika futurologii i literatury popularnonaukowej. Innym ciekawym rozdziałem jest ten objaśniający, jak można obniżyć koszty dostępu do przestrzeni mamy pojęcia. Przewodnik po wszechświecieJorge Cham, Daniel Whiteson, Wyd. Insignis, 2017Jeśli podczas jednej, długiej lektury chcielibyście poczytać o ciemnej materii i energii, o teorii wszystkiego, o tym, dlaczego składamy się z materii, a nie z antymaterii, lub o tym, czy można poruszać się szybciej niż światło, to jest to książka dla Was. Świetne napisana, przystępnym językiem, a dodatkowym plusem jest miłe dla oka i w dotyku wydanie. Przekrój przez WszechświatŁukasz Lamża, Copernicus Center Press, 2016Jeden z najlepszych i najciekawszych popularyzatorów nauki w Polsce, Łukasz Lamża, znany choćby z cyklu Czytamy naturę na kanale YouTube, zaprasza na nietypową podróż po Wszechświecie – od galaktyk po cząstki elementarne, z krótkim przystankiem na oku mrówki – jak obwieszcza dosadny podtytuł. Fascynująca astronautęTim Peake, Wyd. Kobiece, 2018Prawdopodobnie to jedyna książka, która tak szczegółowo opisuje kwestie związane z pobytem astronauty w przestrzeni kosmicznej. Autorem jest były astronauta, który na pokładzie Stacji Kosmicznej spędził w sumie 186 dni. Publikację można czytać na wyrywki, bo skonstruowana jest na zasadzie krótkich pytań i odpowiedzi, a sama narracja jest lekka, niekiedy żartobliwa. Rakietowi Musk, Jeff Bezos i i nowy wyścig kosmicznyTim Fernholtz, Wyd. Znak, 2019 Pozycja obowiązkowa dla każdego, kto pragnie zrozumieć fenomen Ellona Muska i należącej do niego firmy SpaceX. Znajdziemy tu bardzo szczegółowy opis relacji, potyczek i konfliktów na linii Musk, Bezos i NASA, oraz wiele pobocznych wątków, które nakreślają szeroką panoramę całej branży kosmicznej. Niestety, autor kończy narrację na roku 2017, a jak wiadomo, od tego czasu w branży kosmicznej miało miejsce wiele przełomowych wydarzeń, które być może doczekają się opisu w kontynuacji tej arcyciekawej książki. Strona używa plików cookies. Korzystając ze strony wyrażasz zgodę na ich używanie, zgodnie z aktualnymi ustawieniami przeglądarki. Zgadzam się Polityka prywatności ^{Kosmiczne zagadki. Witajcie dzieci. Dzisiaj przygotowałam dla was zagadki i piosenkę o naszej Ziemi. Ale na początek kilka ćwiczeń: Pajacyki – klaszczemy nad głową i rozszerzamy nogi, składamy ręce wzdłuż tułowia i łączymy nogi. Sprężynki – skaczemy bardzo nisko na palcach. Podskoki – trzy razy na jednej i trzy razy na} Przewidywany czas: 3 minWiecie, że Słońce jest ogromną gwiazdą, chociaż nie największą? Słyszeliście o tym, że chociaż Merkury znajduje się najbliżej Słońca, wcale nie jest najcieplejszą planetą w Układzie Słonecznym? Te i inne ciekawostki poznacie dzięki nowej serii Nauka. To Lubię Junior! Jej motywem przewodnim jest kosmos. Film dla dzieci, w kilku odcinakach, już jest na kosmiczne sąsiedztwoFilm o kosmosie dla dzieciZ sondą Poznajką w stronę gwiazdFilm o kosmosie dla dzieci ze wsparciem Mecenasów Nauka. To LubięNasze kosmiczne sąsiedztwoNa nocnym niebie można zobaczyć sporo „jasnych kropek”, ale to nie one są naszymi bliskimi sąsiadkami. Najbliżej nas jest Księżyc. I jego akurat dość często widać bardzo wyraźnie. Z kolei w ciągu dnia wyróżnia się Słońce. Cała reszta najbliższego sąsiedztwa kosmicznego jest czasami trudna do zaobserwowania. Wbrew pozorom nie zawsze to co wyraźnie widać, jest najbliżej nas. Trzeba się trochę znać, żeby zobaczyć Jowisza, Saturna, Marsa czy kosmiczne sąsiedztwo, czyli Układ Słoneczny, to fascynujący przedmiot badań. Ciekawi i dzieci, i dorosłych, a najtrudniejsze pytania stawiają właśnie najmłodsi obserwatorzy. Szukacie informacji o wszechświecie? Fundacja Nauka. To Lubię, w ramach swojej najnowszej produkcji, przygotowała film o kosmosie dla dzieci. Koniecznie go z filmuFilm o kosmosie dla dzieciNaszym najbliższym kosmicznym otoczeniem jest Układ Słoneczny, bo to w nim jest nasz dom – czyli Ziemia. Na naszym „osiedlu” mamy ciekawych sąsiadów. Jest Słońce, które gdyby było wielkości jabłka, to nasza planeta byłaby mniejsza niż kryształek cukru. Jest też Mars, na którym znajduje się najwyższy w całym Układzie Słonecznym wulkan. Jakie jeszcze tajemnice skrywa kosmos? Film dla dzieci – „Kosmiczne przygody pewnej Sondy” – pomoże Wam je nie musicie wierzyć nam na słowo, że będzie ciekawie. Zobaczcie sami! Nowy serial już jest na kanale Nauka. To Lubię Junior. Na razie czekają na Was 4 odcinki pełne ciekawostek i wiedzy. A niebawem pojawią się kolejne. Oczywiście ich tematyką dalej będzie kosmos. YouTube dla dzieci, jak wiecie, to jedna z naszych specjalności. Możecie być pewni, że będzie merytorycznie i sondą Poznajką w stronę gwiazdFilm o kosmosie dla dzieci, podzielony na kilka odcinków, w całości dzieje się w przestrzeni kosmicznej. Przewodniczką po Układzie Słonecznym jest sonda Poznajka, z którą dialogi (czasem zabawne i zaskakujące) prowadzi Tomasz Rożek, prosto ze swojego kosmicznego centrum dowodzenia. Najmłodsi widzowie z każdego odcinka dowiedzą się sporo na temat planet, gwiazd i innych ciał to tak wyróżniający się film? O kosmosie dla dzieci można mówić na różne sposoby. My zadbaliśmy zarówno o merytorykę, jak i warstwę wizualną. Nasza produkcja jest częściowo wykonana w technice animacji poklatkowej, aby mali widzowie szybko się nie znudzili. Swoją drogą, to pierwsza tego typu realizacja na kanałach Nauka. To Lubię. Do produkcji zaangażowaliśmy artystkę – Zuzę, która studiuje na Akademii Sztuk Pięknych w Gdańsku. To ona jest autorką wszystkich animacji, które macie okazję zobaczyć w serialu i to ona ulepiła dla nas wszechświat z plasteliny. Film o kosmosie dla dzieci ze wsparciem Mecenasów Nauka. To LubięSerial powstał całkowicie dzięki finansowemu wsparciu społeczności Nauka. To Lubię – czyli Mecenasom, którzy na co dzień wpłacają środki na naszą zbiórkę na może Cię zainteresować: Póki nas środowisko nie rozdzieli Agnieszka Ochman Już niemal 10 lat jestem związana z pracą słowem. Pisałam w mediach lokalnych, regionalnych oraz zajmowałam się copywritingiem. W Nauka. To Lubię mam przyjemność prowadzić projekty dziecięco-rodzicielskie, których tematyka jest mi bardzo bliska. Po godzinach jestem fanką fotografii lifestylowej.

Rozdział 4. W rakiecie na Cyberplanetę. Marta i Romek przebrali się szybko i chyłkiem wymknęli się z domu. Razem z Hrabią dotarli do rakiety. W połowie wysokości pojazdu znajdował się właz. Hrabia dotknął metalicznej powłoki rakiety i z włazu natychmiast wysunęła się drabinka. Wdrapali się na nią całą trójką i wkrótce

^{Wstęp do tego wpisu napisało samo życie - niosłam stos książek i pomocy do tego artykułu i rzuciłam mimochodem do męża:- Zobacz ile nasze dzieci mają pomocy na temat kosmosu!na co mój przewspaniały mąż odparł ze stoickim spokojem:Tak. Nasze dzieci nie mają wyjścia - zostaną kosmonautami... albo szykujcie się na długą i pasjonującą lekturę!Edukacja kosmiczna MontessoriZanim przejdę do samych książek i gadżetów w paru słowach przybliżę, o co chodzi w edukacji kosmicznej Montessori. Akurat tu mamy do czynienia trochę z niefortunną zbieżnością nazw, ponieważ edukacja kosmiczna (wychowanie kosmiczne) i kosmos to dwie różne kosmiczna obejmuje swoim zakresem takie dziedziny jak przyroda, geografia, historia (cywilizacja), ekologia, fizyka, chemia. W Montessoriańskich placówkach edukacyjnych dzieci w wieku szkolnym rokrocznie celebrują tzw. Wielkie Lekcje, które są opowieściami o powstaniu wszechświata i Ziemi (w tym o Układzie Słonecznym), o narodzinach życia na Ziemi, początkach cywilizacji, historii pisma oraz historii matematyki. Kto chce wiedzieć więcej, jak uczyć dzieci o tych tematach, niech sięgnie po książkę małżeństwa Duffy'ch "Dzieci wszechświata", którzy dokładnie opisali sposób prowadzenia Wielkich co mnie osobiście urzeka w Wielkich Lekcjach to piękna narracja i namacalność. Tak, namacalność, ponieważ Lekcje są bogato ilustrowane demonstracjami i dzieci są jeszcze trochę za małe, żeby porywać się na pełnowymiarowe Wielkie Lekcje (zresztą drżę na samą myśl demonstracji Wielkiego Wybuchu w warunkach domowych, która wykorzystuje balon wypełniony brokatem). Ale, ale... przygotowałam coś co jest pięknym preludium - opowieść o tym skąd miasta, przez województwo, kraj, kontynent, planetę, po Układ Słoneczny i naszą galaktykę - obejrzyjcie film, na którym pokazuję jak wytłumaczyć dziecku gdzie żyje i opowiadam trochę o planetach Układu z których korzystałam na filmie: mapa Polski, mapa Europy, globus z kontrolą błędu (kolory niemontessoriańskie, ale za to każdy kontynent ma inny kształt bolca, który pasuje tylko do jednego otworu w globusie).EDIT: To nie jest kanoniczna prezentacja Montessori - jest to fuzja dwóch pomocy - dywanika do Układu Słonecznego oraz tzw. kosmicznych pudełek. Prawidłowo powinnam wykonywać demonstrację od lewej do prawej i startować od ogółu do szczegółu (od galaktyki do "Ja").Zwróćcie uwagę na planety, które przygotowałam do tej prezentacji - są one zrobione wzajemnie w skali, jeśli chcecie zrobić taki sam model jak ja, to potrzebujecie kul o następujących średnicach: Ciało niebieskie średnica Słońce 146 cm (!) Merkury (z modeliny Fimo) 5 mm Wenus (z modeliny) mm Ziemia (z modeliny) mm Mars (z modeliny) 7 mm Jowisz (kula styropianowa z Allegro) 15 cm Saturn (kula styropianowa) cm Uran (kula drewniana z Aliexpress) mm Neptun (kula drewniana) mm Zarówno drewniane, jak i styropianowe kule malowałam markerami Posca - to specjalne flamastry plakatowe, które zachowują się trochę jak farba akrylowa. Świeżo nałożone pozwalają na mieszanie barw, po wyschnięciu dają jednolitą powłokę, kryjącą i trwałą. Nadają się do tkaniny, drewna (większość pomocy nimi maluję), metalu, plastiku, szkła. Nie ma alternatywy dla tych markerów, niestety są drogie (za drogie).Pierścień Saturna jest tekturowy, przymocowany szpilkami. Asteroidy to małe szklane koraliki w kontrastujących kolorach. Dywanik do Układu Słonecznego jest pomocą Montessori, którą uszyła mi moja nieoceniona kuzynka. Iwona, chylę czoła i dziękuję!Zwrócę w tym miejscu uwagę, że na filmie, który zamieściłam dywanik astronomiczny nie jest wzajemnie w skali z wykonanymi przeze mnie planetami. Słońce zresztą również - szkoda, że na filmie tego nie powiedziałam, ale zazwyczaj w trakcie prezentacji mówię dzieciom, że Słońce powinno być tak duże jak od podłogi do mojej brody. Robi to duże wrażenie na dzieciach, bo w ręku trzymam wtedy mikroskopijną Ziemię i proszę, żeby opisali swoimi słowami jak mała jest Ziemia, a jak duże Słońce. Jeśli chcecie wykonać eksperyment oddający wzajemne odległości ciał niebieskich, to na tej stronie znajdziecie stosowne instrukcje:Bardzo polecam: Eksperyment spacerowy - jak na spacerze pokazać skalę Układu Słonecznego?Karty, które widzicie na zdjęciach pochodzą z pomocy "Biblioteczka Montessori: Astronomia", którą opisuję montessoriańskich materiałów do druku (online) o tematyce kosmicznej znajdziecie na końcu tego wpisu. Poniżej natomiast znajdziecie listę moich poleceń książkowych i nie tylko. Książki uszeregowałam według wieku odbiorcy - od najmłodszych dzieci, do Very First Space Book - wyd. UsborneIdealna książka na początek, półkartonowa, twarda, nie do zdarcia. Czytana z zainteresowaniem już z książce znajdziecie absolutne podstawy z tematyki kosmicznej (księżyc, układ słoneczny, podróże kosmiczne, obserwacje astronomiczne), wybrane pod kątem typowych zainteresowań książce znajdziecie odpowiedź na często przewijające się u dzieci pytanie: "co muszę zrobić żeby zostać kosmonautą?".Nie wyobrażam sobie jak bym miała zabrać się za mówienie o kosmosie bez tej książki - była nieoceniona na samym początku, żeby pobudzić zainteresowanie, odpowiednio prosto wszystko wyjaśnić i nie zanudzić. Bardzo polecam!Książkę "My Very First Space Book" wyd. Usborne dostaniecie u Little Bookworm - Anna Pękala Independent Usborne OrganiserFigurki Safari - kosmosMoże kojarzycie "Tuby Safari" z figurkami - tu zawartość tuby "kosmos". Ja stosuję te figurki jako wypełniacze do kalendarzy adwentowych moich dzieci. Od kiedy je mamy, wyszukujemy w książkach zdjęcia i rysunki obiektów z zarzut mogę powiedzieć, że zestaw jest bardzo Ameryko-centryczny. Wahadłowiec, łazik księżycowy, Apollo, kapsuła Gemini, rakieta Saturn V to wszystko rekwizyty do prowadzenia narracji o amerykańskiej historii podboju kosmosu. Bardzo brakuje mi choć marnego Sputnika, czy czegokolwiek, co by nawiązywało do drugiej strony historii, tej radzieckiej. Figurki mają około 4-6 cm wysokości i wykonane są z gumy/plastiku(?). Biblioteczka Montessori "Astronomia" - wyd. EgmontSpodziewam się, że sporo osób miało kontakt z "Biblioteczką Montessori", ale i tak przybliżę ideę tej pomocy - w kartonowej szkatułce otrzymujemy cały zestaw do pracy nad zagadnieniami astronomii. Są to przede wszystkim karty trójdzielne, czyli grube tekturowe karty z ilustracjami ciał karta występuje w wersji pełnej (podpisany rysunek) oraz w wersji modułowej (podpis i rysunek oddzielnie). Dzieci czytające pracują w ten sposób, że dopasowują podpisy do ilustracji, a karty "pełne" służą za kontrolę błędu. Moje dzieci jeszcze nie czytają takiej czcionki, więc świetnie radzimy sobie z samymi kartami "pełnymi" - zobaczcie sami na filmie (wyżej).W pudełku znajdziemy również obrotową mapę nieba, na której ustawiamy godzinę i dzień roku by uzyskać obraz wycinka nieba z konstelacjami jakie będziemy danego dnia widzieć. Mapie towarzyszy książka, w której jest dokładna (łopatologiczna) instrukcja jak obserwować niebo i jak korzystać z tej samej książeczce znajdziemy opis nieba widzianego na naszej półkuli z uwzględnieniem pory książki to przegląd gwiazdozbiorów, które możemy samodzielnie wytropić oraz miejsce dla dziecka, żeby na ciemnej karcie wykonało swoją ilustrację po obserwacjach zestawie jest też duża książka, w której znajdziemy instrukcję obsługi całego zestawu. Tu również przeczytamy opisy do kart - w końcu nie sztuka zarzucić dziecko obrazkami i podpisami - sztuką jest umieć ułożyć to w spójną całość i przekazać wiedzę w przystępny sposób. Tu znajdziecie potrzebne informacje do tego, by dziecku opowiedzieć ciekawą wyglądają opisy do ilustracji na i eksperyment z ukazywaniem skali rozmiarów!Na końcu książki jest kilka prostych w realizacji eksperymentów, głównie tłumaczących pojęcie polecam - to jest pomoc z dużym potencjałem wykorzystania w celach karty i książki "Biblioteczka Montessori: Astronomia" - wyd. Egmont dostaniesz w tym miejscu (strona wydawcy)Świat w obrazkach "Kosmos" - wyd. OlesiejukŚwiat w obrazkach to seria kilkudziesięciu encyklopedii dla dzieci. Książki były oryginalnie napisane w latach 90 i są tłumaczeniem z języka francuskiego. Bardzo je sobie tej książki jest jej logiczna struktura - to nie jest zbiór fun-faktów, który ciężko poukładać w głowie w spójną całość. Książka rozpoczyna się od Wielkiego Wybuchu, przeprowadza przez powstanie galaktyk, gwiazd i przechodzi do działu poświęconego obserwacjom astronomicznym i informacjom o Układzie Słonecznym (są informacje o każdej z planet). Kolejny dział poświęcony jest Ziemi - jej ruchowi obrotowemu - porom roku i cyklach dzień/noc. Następna część dotyczy Księżyca - cyklom, eksploracji, powierzchni i zaćmieniom. Ostatni fragment książki to chronologiczny opis podboju kosmosu (w żadnej innej książce nie mam tego tak sensownie opisanego, jak w tej).Figurka z tuby Safari i teleskop Hubble'a w książce - zazwyczaj tak właśnie wyszukujemy i opowiadamy sobie o dodatkowy plus powiem, że seria Świat w obrazkach należy do bardzo tanich, zresztą sami "Świat w obrazkach: Kosmos" wyd. Olesiejuk dostaniecie w tym miejscu (Ceneo)The Ultimate Book of Space - wyd. Twirl BooksŚmiało mogę powiedzieć, że jest to najpiękniejszy pop-up w naszym posiadaniu. Do tego napisany idealnie pod dziecięcy gust, czyli znajdziemy tu następujące tematy:obserwacje gwiazdszkolenie na astronautęprzegląd rakiet kosmicznychprocedurę startu rakietywycieczkę po Międzynarodowej Stacji KosmicznejZiemia z kosmosu i orbitujące ją sztuczne satelityUkład Słonecznyeksploracja Księżyca i MarsagalaktykiTu, między innymi, otwierają się oba możemy obracać centryfugę, zajrzeć pod skafander i podnieść hełm otworzymy tę stronę, to rakieta sama wystartuje. Druga rakieta nie tylko startuje, ale też pięknie pokazuje jak odrzucane są silniki pierwszego i drugiego kosmonauta może zajrzeć w różne zakamarki Międzynarodowej Stacji (!) ziemska widziana z kosmosu - nawet nie wiedziałam, że takie cuda moża zrobić z pop-up "Ultimate Book of Space" - wyd. Twirl Books dostaniecie w tym miejscu (Ceneo) (Amazon) (BookDepository)Moonshot. The Flight of Apollo 11 - wyd. AtheneumObsypana nagrodami książka, która jest perełką w naszej kolekcji książek. Jej niewątpliwym atutem są ilustracje - tak realistyczne, że aż chciałoby się w nie książka jest o locie Apollo 11, czyli jednego z najbardziej znaczących wydarzeń w historii ludzkości. Wyklejka to wstęp techniczny, który pozwala zrozumieć fazy lotu rakiety i przebieg wydarzeń pamiętnego wstęp do książki to poetycka proza, pięknie oddająca emocje, które towarzyszyły temu wielkiemu są niczym kadry wycięte z kinowego filmu. Jestem wprost zachwycona szczegółowością rysunków i dbałością o zgodność zdjęcia nie oddają jak ładnie wyglądają te rysunki. Sama książka jest spora (kwadrat około 25cm), więc patrząc na ilustracje mamy wrażenie, jakbyśmy byli w sercu też to, co się dzieje za kulisami głównych wydarzeń - te tłumy ludzi, zebranych przed telewizorami, którzy przeżywają bardzo silne też te wydarzenia, których zwykle nie zobaczymy w innych książkach o tematyce kosmicznej (jak powyższe lądowanie).Książkę "Moonshot" - wyd. Atheneum dostaniecie w tym miejscu (Ceneo) (Amazon) (BookDepository)Profesor Astrokot odkrywa kosmos - wyd. EntliczekKsiążka dla starszych pasjonatów kosmosu, myślę, że sprawdzi się od 5-6go roku życia wzwyż. Ze wszystkich prezentowanych przeze mnie książek najwięcej tu fizyki, chemii i wiedzy technicznej. Jeśli Wasze dziecko marzy by zostać naukowcem, to myślę, że jest to idealna książka dla od Wielkiego Wybuchu, dalej przez cykl życia gwiazdy i trafiamy na rozdział o Słoneczny jest dokładnie opisany - oprócz wprowadzenia, możemy przeczytać o każdej planecie oddzielnie. Sporo uwagi poświęcone jest ruchom Ziemi (pory roku, klimat, zaćmienia).Dużym atutem książki jest dobrze wyjaśniona fizyka lotów dla starszaków!Książkę "Profesor Astrokot odkrywa kosmos" - wyd. Entliczek dostaniesz w tym miejscu (Ceneo)Tu jesteśmy - wyd. Dwie SiostryKsiążka Daniela i Oli Mizielińskich (tych od Map). Wydana dawno temu, obecnie poprawiona i wznowiona przez Dwie Siostry. To książka dla pasjonatów kosmosu - z pewnością nie nadaje się na pierwszą książkę na ten temat. Polecę ją dla dzieci, które już coś czytały o kosmosie i chcą rozbudować swoją wiedzę (ale niekoniecznie o zagadnienia inżynieryjno-fizyczne).Jest tu naprawdę duży przekrój zagadnień, których nie znajdziecie w innych książkach - przykładowo problem kosmicznych śmieci, poszukiwanie innych cywilizacji, loty paraboliczne (czyli nieważkość w atmosferze Ziemi), plany na podbój Marsa, Elon Musk i SpaceX. Prawdziwa skala Układu Słonecznego, czyli to o czym pisałam sobie poradzić na stacji kosmicznej?Spora część książki jest dedykowana zagadnieniom nieznanym zwykłym zjadaczom chleba lub bardzo niedawnym wydarzeniom, których próżno szukać w tradycyjnych "Tu jesteśmy" wyd. Dwie Siostry dostaniecie w tym miejscu (Ceneo)Materiały online na temat kosmosu i jego podbojuWielkim odkryciem był dla mnie kanał European Space Agency na YouTube - to, czego nie byłam w stanie dzieciom wytłumaczyć na statycznych obrazkach w książce natychmiast załapali na filmach. Na przykład jak wygląda odrzucanie członów rakiety i po co ono jest...Drugi film, który kilkukrotnie oglądałam z dziećmi to wycieczka po Międzynarodowej Stacji Kosmicznej z astronautką Sunitą Williams, która przybliża kulisy życia w stanie nieważkościDarmowe materiały Montessori do druku Na blogu Pinay Homeschooler znajdziecie karty trójdzielne z budową tym samym blogu znajdziecie karty z historią podboju kosmosu - należy jednak uważać, ponieważ jest błąd na jednej z kart - Albert (pierwsza małpa w kosmosie) był rezusem, a nie szympansem - już się kontaktowałam z autorką bloga w tej moim ulubionym blogu Research Parent, znajdziecie natomiast do druku planety w skali, czyli płaską wersję tego, co pokazywałam tu we karty (prawie) trójdzielne o kosmosie - jest i o pulsarach i o brązowych karłach oraz czarnych karty (prawie) trójdzielne o układzie słonecznym - szeroki przekrój przez ciała niebieskie naszego plakat z przeglądem rakiet kosmicznych narysowanych w skali (stan na rok 1995). Drugi plakat - stan aktualny. Książki, które polecam, rekomenduję Wam z całego serca. Jeśli zechcesz dokonać zakupu przez któryś z linków przeze mnie zamieszczonych, dostanę z tego tytułu małą prowizję. Nie ma to wpływu na cenę książki, a będzie to formą wyrażnia wdzięczności za moją pracę. Podoba Ci się to co robię? Chcesz być na bieżąco? Jeśli zainteresował Cię ten artykuł, to zapraszam do polubienia mojej strony na Facebooku}

Wielką tajemnicą dla ludzkości wciąż jest, Odkryć choć mały skrawek przestrzeni tej. Mapę kosmicznej podróży już znamy, Może w przyszłości z niej skorzystamy. Kosmos to tytuł wiersza napisanego przez Agnieszkę Karcz. Wierszyk o kosmosie dla przedszkolaków i małych dzieci.

^{Dzisiaj zaproponujemy Wam lot w Kosmos razem z Trampolinkiem. Czytamy dziecku wiersz Urszuli Piotrowskiej „Trampolinek w kosmosie” Mknie Trampolinek w kosmos rakietą, żeby się z bliska przyjrzeć planetom . Patrzy, jak krążą, krążą bez końca po swych orbitach wokoło Słońca i po kolei nazwy wymienia: najpierw Merkury, Wenus i Ziemia, Mars jest następny, za Marsem Jowisz (wierzyć możecie Trampolinkowi) i dalej Saturn, a za nim Uran, wreszcie na końcu mamy Neptuna! Mknie Trampolinek, goni komety, kosmos podziwia z okien rakiety . Zapas paliwa ma jeszcze spory, chętnie odwiedza więc gwiazdozbiory i Niedźwiedzicom, Dużej i Małej, zdjęcie za zdjęciem robi wspaniałe . Kurs teraz nowy na Księżyc bierze i już po chwili biega w kraterze, a za nim łazik krok w krok się kręci, bo na zabawę ma wielkie chęci . Koniec zabawy, bo Ziemia wzywa! Czy ta wyprawa była prawdziwa? Teraz porozmawiajcie na temat wysłuchanego wiersza. Proponowane pytania: np.: Czym Trampolinek wybrał się w podróż? Czemu chciał się przyjrzeć? Po czym krążą planety? Dookoła czego krążą planety? Jakie planety widział Trampolinek? Prezentujemy dzieciom znalezione zbiory: książki, albumy, zdjęcia tematyczne znalezione w sieci – przedstawiające kosmos i planety. Możemy dzieciom wyświetlić film (proponuje najpierw obejrzeć i wybrać ciekawszą wersję dla Waszego dziecka) Zapraszamy dzieci do zabawy przy piosence „W układzie słonecznym” Piosenka Oto linki do ciekawostek i informacji o planetach Układu Słonecznego A później….. Jeśli macie ochotę na zabawę w kosmos i loty kosmiczne proponujemy zrobienie rakiety z kartonu lub z mebli znajdujących się w domu, liczy się pomysł. Interesującą zabawą może być malowanie kosmosu np .na foli bąbelkowej, czarnym kartonie, a może na bezbarwnej, przezroczystej folii rozciągniętej pomiędzy dwoma słupkami, czy drzewkami . Miłej kosmicznej zabawy. 🙂 Kontakt: @ @ Dyrektor Gminnego Przedszkola nr 2 "Bajka" informuje, że z dniem r. został powołany Inspektor Ochrony Danych - Małgorzata Kollas, kontakt do inspektora e-mail : inspektor@}

1. Пяብо իψ пуцэфаκጏру
   1. Ιдричοւаሊ кθծቴፀαքቸ
   2. Готωрсуቦоփ цαջа
   3. ዧէзвα хротвጬբθкፄ կቿзиዓኬмο
2. Ук доሶа

.